Na meer dan 15 jaar werkzaam te zijn geweest op het bondsbureau van de NHB stopt José Pisani – Bruntink met haar werk voor de NHB. In vele rollen heeft José zich jarenlang met hart en ziel, bij nacht en ontij en op vele verschillende plekken voor de handboogsport ingezet. Haar laatste functie: medewerker bonds- en topsportsecretariaat.
“Ik ben onderdeel van het meubilair geworden,” was een van de vele uitspraken die José de afgelopen jaren wel vaker deed als het om de NHB ging. Zo vertrouwd, zo gewoon, zo normaal was het dat José bij de NHB op het bondsbureau werkte. Als je naar het bondsbureau belde, was de kans natuurlijk groot dat je José aan de telefoon kreeg. Waar José, samen met Marina, Bart en Harm jarenlang een vaste kern vormde, is de sport en vooral de beleving daarvan veranderd. De NHB verhuisde, kreeg een nieuw logo, kreeg nieuwe disciplines en ontwikkelde zich in rap tempo op de digitale weg. Eén ding was een gegeven: José bleef.
José heeft in de loop der jaren vele leidinggevenden meegemaakt. Van Willem Trienekens tot Arnoud Strijbis als algemeen directeur, om over de reeks technisch directeuren (of nu programmamanager topsport) nog maar te zwijgen. Dit heeft veel van jouw aanpassingsvermogen gevraagd, want ja, iedere ‘baas’ wil toch weer dingen op zijn of haar eigen manier. Jij hebt in al die jaren handboogsport – 43 jaar lid van de Bond – zo veel kennis en ervaring opgebouwd. Dat was en is voor iedereen van heel veel waarde geweest. Je was een geweldige rechterhand van directeuren, bestuur en bondsraad. En heel veel verenigingen en haar leden kennen jou.
Op dinsdag 10 maart jl. trouwde José ‘stiekem’ met haar Matteo Pisani. NHB-voorzitter Lex Roolvink verbond ze in de echt. Samen kleuren Matteo en José het nu en de toekomst in. Zonder een baan bij de NHB, maar met de handboogsport die hen bij elkaar bracht altijd in het hart. Er zou een huwelijksreis volgen, maar die moest helaas door de steeds verder beperkende maatregelen door de uitbraak van het coronavirus aangepast worden. Geen Italië, maar de Nederlandse kust. Italië, het land van Matteo, daar komen ze nog wel. Samen. Want daar maken ze tijd voor. Na de reis zou het nog twee weken afscheid nemen op het bondsbureau worden. En natuurlijk vele zaken – vooral ervaring en heel veel opgespaarde materialen – overdragen aan de overblijvende collega’s. Maar helaas, ‘normaal’ afscheid nemen is in deze periode helaas niet mogelijk. Je komt nog wel een keer langs op het bondsbureau om de laatste ordners uit de kast uit te zoeken en als vraagbaak te dienen. Maar verder is het klaar, gedaan, over. Geen werknemer meer van de NHB, maar gewoon liefhebber van de handboogsport. De sport die jou zo vele moois heeft gebracht.
Bedankt José voor al jouw energie, tijd en bevlogenheid die je in de handboogsport hebt gegeven. Collega’s, bestuursleden en alle mensen die de handboogsport liefhebben, zullen je gaan missen. Dank je wel!